الو. ..الو ...
الو ... الو... سلام
کسی اونجا نیست؟؟؟؟
مگه اونجا خونه ی خدا نیست؟
پس چرا کسی جواب نمیده؟
یهو یه صدای مهربون! مثل اینکه صدای یه فرشتس، بله با کی کار داری کوچولو
خدا هست؟ باهاش قرار داشتم ... قول داده امشب جوابمو بده.
بگو من می شنوم . کودک متعجب پرسید ؟ مگه تو خدایی؟من با خدا کار دارم...
هر چی می خوای به من بگو ، قول می دم به خدا بگم.
صدای بغض آلودش آهسته گفت : یعنی خدام منو دوست نداره؟!
فرشته ساکت بود، بعد از مکثی نه چندان طولانی: نه خدا خیلی دوستت داره مگه کسی می تونه
تو رو دوست نداشته باشه؟؟
بلور اشکی که در چشمانش حلقه زده بود با فشار بغض شکست و بر روی گونه اش غلطید و با
همان بغض گفت : اصلا اگه نگی خدا باهام حرف بزنه گریه می کنم
بعد از چند لحظه هیاهوی سکوت
بگو زیبا بگو، هر آنچه را بر دل کوچکت سنگینی می کند بگو...
دیگر بغض امانش را بریده بود، بلند بلند گریه کرد و گفت: خدا جون خدای مهربون،خدای قشنگم
می خواستم
بهت بگم تو رو خدا نذار بزرگ شم تو رو خدا...
چرا؟ این مخالف تقدیره ، چرا دوست نداری بزرگ بشی؟
آخه خدا من خیلی تو رو دوست دارم ، قد مامانم ، ده تا دوستت دارم . اگه بزرگ شم نکنه مثل
بقیه فراموشت کنم
نکنه یادم بره که یه روزی بهت زنگ زدم؟ نکنه یادم بره که هر شب باهات قرار داشتم؟ مثل بقیه
که بزرگ شدن و حرف منو نمی فهمن
مثل بقیه که بزرگن و فکر می کنن من الکی می گم با تو دوستم ، مگه ما با هم دوست نیستیم؟ پس
چرا کسی حرفمو باور نمیکنه؟ خدا چرا بزرگا حرفاشون سخته سخته؟
خدا پس از تمام شدن گریه های کودک گفت: آدم ، محبوب ترین مخلوق من... چه زود خاطراتش
رو به ازای بزرگ شدن فراموش می کنه!
کاش همه مثل تو به جای خواسته های عجیب ،من رو از خودم طلب می کردند تا تمام دنیا در
دستشان جا می گرفت
کاش همه مثل تو من را برای خودم و نه برای خود خواهی شان می خواستند. دنیا برای تو کو
چک است....
سخن بامعشوق